opiekun:
Margaretki – zwyczajowa (skrótowa) nazwa Apostolatu Margaretka. Nazwa pochodzi od imienia dziewczyny Margaret O’Donnell, która swoją chorobę przyjęła jako powołanie, tak jak dla innych jest to małżeństwo, kapłaństwo lub życie zakonne. W wieku 13 lat zaraziła się chorobą Heine-Medina. Choroba, która ją dotknęła stała się dla niej impulsem do podjęcia modlitwy i ofiarowania cierpienia szczególnie w intencji księży, proboszcza, parafii. Zmarła w Wielki Piątek w wieku 40 lat i aż do śmierci była całkowicie sparaliżowana – mogła poruszać tylko głową. Pani Louise Ward, która znała osobiście Margaret, 1 sierpnia 1981r. w Aylmer, Quebec w Kanadzie założyła Ruch Margaretek, którego inspiracją było życie i modlitwa Maragret i dlatego nazwała go jej imieniem.
Ogólne zasady
W centrum kwiatu wpisuje się imię i nazwisko kapłana, zaś na siedmiu listkach kwiatowych nazwiska siedmiu rodzin (lub imiona i nazwiska siedmiu konkretnych osób), które składają Bogu przyrzeczenie wieczystej modlitwy – każda rodzina (lub pojedyncza osoba) w jednym określonym dniu tygodnia za konkretnego kapłana.
Cele Apostolatu:
– modlitwa za wybranego kapłana
– troska o jedność kapłanów ze swoim biskupem i między sobą
– współpraca między kapłanami i świeckimi
– wspieranie powołań do kapłaństwa i życia zakonnego